Εισήγηση: Θεόδωρος Βερβερέλης
Τίτλος :Το ξύπνημα της Θείας σχέσης (σβαρούπα-σίντι)
Αγαπητοί μου φίλοι, Κυρίες και Κύριοι,
Το γενικό θέμα του συμποσίου μας είναι «Αγάπη και Έρωτας». Σήμερα λοιπόν μέσα από αυτό το γενικό θέμα, θα επικεντρώσω την προσοχή σας σ’ αυτό που μπορεί να ξυπνήσει μέσα μας τη Θεία Σχέση, γνωστή σαν σβαρούπα-σίντι.
Κατά την άποψή μου σε αυτές τις έννοιες του γενικού θέματος, υπάρχουν δύο επίπεδα προσέγγισης και τρεις αντιλήψεις κατανόησης:
Το πρώτο επίπεδο προσέγγισης είναι το φυσικό σύμπαν με τις διαστάσεις του, γνωστό σαν πρακρίτι.
Το δεύτερο επίπεδο προσέγγισης είναι το πνευματικό σύμπαν με τις διαστάσεις του, γνωστός σαν ίσα-βάσια ή ο ίσβαρα.
Μπορούμε να επενδύσουμε πάνω στις έννοιες αυτές τρεις και μοναδικές αντιλήψεις:
Τη πρώτη, που υιοθετείται από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και αντιλαμβάνεται το Θεό χωρίς πρόσωπο και ιδιότητες.
Τη δεύτερη, που υιοθετείται από μικρότερο μέρος του πληθυσμού και αντιλαμβάνεται το Θεό με ιδιότητες μεν αλλά χωρίς πρόσωπο.
Και τέλος μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων της κοινωνίας μας, που αντιλαμβάνεται το Θεό με πρόσωπο και ιδιότητες.
Επειδή μέχρι τώρα για τα επίπεδα της πρακρίτι μίλησαν οι προηγούμενοι ομιλητές, η δική μου προσέγγιση θα είναι στο επίπεδο του ίσβαρα, που υιοθετεί την αντίληψη πως ο Θεός έχει ιδιότητες και πρόσωπο.
Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω το εξής. Αν μιλώντας με ένα συνομιλητή, σας περιγράφει τον έρωτά του και τη τρελή αγάπη που έχει για κάποιον/η, για τον/την οποίο/α δεν μπορεί να σας δώσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τις ποιότητές του, τις αρετές του και τις δραστηριότητες του.
Αλήθεια θα τον πιστεύατε; Θα θεωρούσατε πως αυτός ο άνθρωπος είναι συνειδητοποιημένος; Ο ερωτάς του και η αγάπη του είναι ειλικρινής;
Από την καθημερινή πρακτική της επικοινωνίας γνωρίζουμε πως όταν μας συστήνουν ένα καινούργιο πρόσωπο, στη παρέα, χρειαζόμαστε αρκετό χρόνο να αισθανθούμε οικεία με αυτό. Ίσως χρειαστούμε περισσότερο χρόνο να το προσεγγίσουμε και να κάνουμε την γνωριμία μας πιο ουσιαστική. Θα χρειαστούν λίγες στιγμές ή αρκετές ώρες για να τον ερωτευτούμε και μάλλον πολλά-πολλά χρόνια για να τον αγαπήσουμε πραγματικά. Έτσι δεν είναι;
Υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει στους περισσότερους από μας.
Το ερώτημα μου λοιπόν είναι, πως μπορεί να ερωτευτεί (κάμα) και να αγαπήσει (πρέμα) κάποιος Αυτόν, δηλαδή τον Ίσβαρα, όταν τα ίδια τα αισθητήρια όργανα του, δεν του επιτρέπουν να τον αντιληφθεί;
Ξεδιπλώνοντας λοιπόν τις μεθόδους και τις οδηγίες αυτών των ανθρώπων, που ακολουθούν την μέθοδο της Μπάκτι-γόγκα, θα σας περιγράψω όσο πιο απλά μπορώ, πως μπορείτε να Ερωτευτείτε και να Αγαπήσετε τον ΙΣΒΑΡΑ δηλαδή τον ΘΕΟ.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε ποιος είναι ο πραγματικός μας εαυτός.
Πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό;
Η Σρίμαντ Μπαγκαβατάμ, είναι ένα αριστουργηματικό κείμενο με 18.000 στίχους. Μας αποκαλύπτει μέσα στους στίχους της την προσωπική άποψη της Απόλυτης Αλήθεια. Περιέχει όλες εκείνες τις απαραίτητες οδηγίες, που μας βοηθούν να οργανώσουμε μια κοινωνία στηριγμένη στη συνείδηση του Κρίσνα (του Θεού), οργανώνοντας την οικογενειακής μας ζωή με πνευματικό τρόπο και εξασφαλίζοντας την αρμονία της συμβίωσης των μελών της. Μας παρέχει οργανωτικές φόρμες για την σωστή λειτουργία μιας κυβέρνησης, που θα είναι δομημένη στις αρχές της δικαιοσύνης, της ηθικής και της αγάπης για όλους τους υπηκόους της. Την δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας που οι σχέσεις των κρατών να στηρίζεται στις πιο πάνω αρχές και η επιστήμη, η τέχνη και οι υπόλοιπες δραστηριότητες της ανθρώπινης φύσης να λειτουργούν για το καλό όλων.
Αντλώντας λοιπόν τις γνώσεις από τους στίχους αυτούς, μαθαίνουμε πως:
Το μπάκτι - γιόγκα στηρίζεται σε τέσσερεις βασικές αρχές:
- Τη κατανόηση της Απόλυτης Αλήθειας, που είναι και η ουσία του Μπάκτι,
- Τη μετάδοση της Γνώσεις, μέσω του προφορικού και γραπτού λόγου
- Την υιοθέτηση Αγνής πρόθεσης για υπηρεσία
- Και τη βασική προϋπόθεση πως αυτή η προσπάθεια θα έχει όφελος για όλα τα ζωντανά Όντα
Οι φιλοσοφικές θέσεις του μπάκτι γιόγκα είναι:
- Ότι η ανθρώπινη οντότητα εκφράζεται από τρία μέρη
- Από το πνεύμα-μορφή, που δεν εγκαταλείπει ποτέ τον πνευματικό κόσμο. Είναι η μοναδική αιώνια προσωπικότητα του Όντος και η καθ’ ομοίωση μορφή του Ίδιου του προσώπου της Θεότητας του Μπάγκαβαν. Η έκφρασή του πνεύματος - μορφής όμως, στον υλικό κόσμο είναι η παραμορφωμένη προβολή της πνευματικής μορφής, που έχει διαμορφωθεί από τις συνέπειες των προηγουμένων πράξεων, δηλαδή του Κάρμα, κατά την καθόδου της στον υλικό κόσμο.
- Τη Ψυχή ή Άτμα ή Τζίβα, είναι η ενεργειακή μορφή του πνεύματος. Αυτή κατέρχεται από το πνευματικό κόσμο παραμένοντας συνδεδεμένη συνεχώς, με την πνευματική της φύσης, με ένα χρυσό λώρο. Ο Λώρος αυτός εκφράζεται στο υλικό επίπεδο σαν Παραμα-Άτμα, η Υπέρ-ψυχή και είναι η αρχή εκείνη που συμβουλεύει και προστατεύει την ψυχή.
- Και τέλος το όχημα, δηλαδή το γήινο σαρκίο, που φιλοξενεί την κατερχόμενη Οντότητα-Ψυχή. Αυτά τα δύο είναι συνδεδεμένα με τον αργυρό λώρο.
- Ο Κύριος Κρίσνα είναι ο τελικός Δικαιούχος και Απολαυστής όλων των αγαθών.
- Όλα τα αγαθά εκπορεύονται από τον Κύριο Κρίσνα.
- Το ενσαρκωμένο ον είναι ο Αιώνιος υπηρέτης του Κυρίου Κρίσνα
- Το ζωντανό ον έχει τις ίδιες ποιότητες με τον Κύριο, αλλά σε μικρότερη ποσότητα.
- Η ζωντανή οντότητα επειδή έχει απομακρυνθεί από το πνευματικό κόσμο, με τη θέλησή της, το βασικό της καθήκον είναι να υπηρετεί τον Κύριο Κρίσνα με Αγάπη (πρέμα) και Αφοσίωση (μπάκτι), όπου και αν είναι ενσαρκωμένη. Βαθύτατη επιθυμία όμως και στόχος της είναι να επιστρέψει πάλι πίσω στο πνευματικό κόσμο, που είναι το φυσικό της Σπίτι.
Ας δούμε τώρα πως συνήθως αντιλαμβανόμαστε τη συνείδηση: Οι περισσότεροι από μας, συνείδηση θεωρούμε αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε για τον εαυτό μας.
Και συνήθως την εκφράζουμε ως εξής:
Πως «Εγώ είμαι ο δημιουργός και κυρίαρχος» και γι’ αυτό «Εγώ έχω το δικαίωμα να απολαμβάνω τα πάντα».
Στην πραγματικότητα όμως, ο Μόνος Δημιουργός, Δικαιούχος και Απολαυστής των αγαθών, είναι ο Υπέρτατος Κύριος. Γιατί μόνο Αυτός έχει αυτά τα «Δικαιώματα» και αυτές τις «Απολαύσεις».
Εμείς όμως μπορούμε να απολαμβάνουμε υπηρετώντας Αυτόν, γιατί οι δικές του απολαύσεις και τα δικαιώματα γίνονται και δικά μας τότε μόνο όταν τον υπηρετούμε με αγάπη και αφοσίωση.
Διαφορετικά όταν προσπαθήσουμε να απολαύσουμε μακριά από Αυτόν, τότε φορτωνόμαστε τόσο μεγάλο φορτίο, που δύσκολα θα μπορέσουμε να το ξεφορτωθούμε.
Όταν όμως η Συνείδηση αποκτά αυτές τις γνώσεις από την Μπαγκαβατάμ υιοθετώντας τις βασικές αρχές και κατανοώντας τις φιλοσοφικές θέσεις της, αναπτύσσεται και εξελίσσεται.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την πλήρη κατανόηση, πως οι πνευματικές αρχές εκπορεύονται από τον πνευματικό κόσμο. Η ψυχή (τζίβα) κουβαλά πάντα μαζί της αυτές τις γνώσεις και έχει έμφυτες τις ιδιότητες για τον Έρωτα (κάμα,) την κατανόηση της αγάπης (μπάβα), την Ίδια εκδηλωμένη Αγάπη (πρέμα) και την Αφοσίωση στο Θεό (μπάκτι).
Το καθήκον της ψυχής είναι να επικοινωνήσει σωστά με το σώμα μέσω του νου, εκπληρώνοντας στη γη το αιώνιο καθήκον της (ντάρμα), που είναι να υπηρετεί το Θεό με Αγάπη και Αφοσίωση .
Το καθήκον του νου είναι να μεταφέρει σωστά αυτές τις γνώσεις στο σώμα καθώς επίσης να μεταφράζει σωστά τις πληροφορίες της περιφέρειας, που στέλνουν οι αισθήσεων προς τη ψυχή σαν ενδιάμεσος μεταφορέας. Ο νους έχει καθήκον να ελέγχει τις αισθήσεις και να φιλτράρει τις πληροφορίες που του δίδονται. Αν ο νους δεν παίξει σωστά τον ρόλο του τότε η ψυχή τρέμει… η τυφλή υπακοή σ’ αυτές οδηγούν την οντότητα στο χάος και την τρέλα. Οι αισθήσεις χωρίς έλεγχο γίνονται σειρήνες παραπλάνησης και παραπληροφόρησης του Νου.
Ακολουθώντας αυτές τις καθαρές γνώσεις ο ασκούμενος στο μπάκτι γιόγκα, έχει την δυνατότητα να βιώσει μια πνευματική καθημερινότητα σε όλες τις χρονικές περιόδους της ζωής του στο φυσικό επίπεδο.
Οι πνευματικές βιωματικές περίοδοι του μπάκτι:
Και ας δούμε τώρα πως βιώνει στη καθημερινότητα του ο μπάκτι τις πνευματικές αρχές σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Σύμφωνα με τις βεδικές γραφές η φυσική διαίρεση της ζωής του ανθρώπου πάνω στο πλανήτη μπορεί να χωριστεί σε (4) τέσσερις 25 εικοσιπενταετίες.
- Στη περίοδο της Μαθητείας (μπραματσάρια)
- Στη περίοδος του Οικογενειάρχη (γκριχάστα)
- Στη περίοδος της σταδιακής απαλλαγής από οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις και η επίσκεψη σε χώρους πνευματικής αναζήτησης (Βαναπράστα).
- Η περίοδος της πλήρους αποκόλλησης από οικογενειακά και κοινωνικά καθήκοντα και η αναζήτηση της ομαλής επιστροφής στον πνευματικό κόσμο (σανιάσα).
Έτσι για τον μπάκτα ο Έρωτας και η Αγάπη παίρνει μια καθαρά πνευματική διάσταση στο φυσικό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του εδώ. Ακολουθώντας με προσήλωση και σεβασμό τις πνευματικές αρχές, τις οδηγίες των ιερών κειμένων και τις συμβουλές των πνευματικών του δασκάλων, βιώνει εδώ και τώρα μια καθαρά πνευματική ζωή, που δεν διαφέρει πολύ από τα δρώμενα στον πνευματικό επίπεδο.
Και επειδή οι έννοιες που μας απασχολούν στο συμπόσιο αυτό είναι ο Έρωτας (κάμα) και η Αγάπη (πρέμα), ας δούμε πως βιώνει ο μπάκτι τις έννοιες αυτές.
Ο Έρωτας και η Αγάπη για τον μπάκτα διαμορφώνεται ως εξής:
- Κατά την πρώτη περίοδο της μαθητείας, διδάσκεται την αιώνια σχέση που έχει με τον Θεό και συνειδητοποιεί το αιώνιο καθήκον του να τον υπηρετεί. Αναπτύσσει αυτό που αποκαλούμε (μπάβα) και είναι το προκαταρτικό στάδιο πριν την (Κρίσνα πρέμα) την συνειδητή αγάπη για τον Κρίσνα, τον Θεό. Να σημειώσω εδώ πως η έννοια Κρίσνα, είναι όρος που αναφέρεται μόνο στο Θεό. Περιφραστικά η έννοια Κρίσνα σημαίνει ο Άπειρα Ελκυστικός και ο προσδιορισμός αυτός χαρακτηρίζει μόνο Αυτόν. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζει το Θεό και αναπτύσσει την συνειδητή αγάπη και αφοσίωση γι’ Αυτόν. Πέρα όμως από αυτό ο μπάκτα αναγνωρίζει, ότι μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον, υπάρχει παρών ο Κύριος με την μορφή του Παραμάτμα και πέρα από αυτή την παρουσία υπάρχει ο πραγματικός εαυτός που είναι η τζίβα, προβολή της πνευματικής του μορφής. Η τζίβα είναι το αναπόσπαστο μέρος του Θεού. Αυτές οι γνώσεις, του αναπτύσσουν συνειδητή αγάπη και έρωτα, με την πνευματική έννοια που είδαμε παραπάνω, όχι μόνο για τις ενσαρκωμένες οντότητες που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση, αλλά και για κάθε ζωντανή οντότητα, που είναι εγκλωβισμένη σε σώματα κατώτερα ή ανώτερα από το δικό του.
Δηλαδή η αγάπη και ο έρωτάς του δεν έχουν όρια. Απλώνονται από το υλικό μέχρι το πνευματικό σύμπαν. Αυτός είναι και ο λόγος που μπάκτα δεν είναι βίαιος στις σχέσεις του, σέβεται τη ζωή σε όλες της τις διαστάσεις και παντού βλέπει τον αγαπημένο του Ίσβαρα.
- Στη Δεύτερη περίοδο του οικογενειάρχη, οπλισμένος με την εκπαίδευση και τις γνώσεις του, είναι έτοιμος να συν-δημιουργήσει. Έρχεται λοιπόν σε γάμου κοινωνία, για να βιώσει την αγάπη και τον έρωτα με το αγαπημένο πρόσωπο στο φυσικό επίπεδο. Με γνώμονα πάντοτε τις πνευματικές αρχές, βιώνει συνειδητά τη συντροφικότητα, την ευ-τεκνία και τη κοινωνική προσφορά.
- Στη Τρίτη περίοδο της πνευματικής προετοιμασίας, ο μπάκτα έχοντας ολοκληρώσει τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, μαζί με τη σύντροφό του, αναζητούν τόπους προσκυνήματος για πνευματική ολοκλήρωση. Την περίοδο αυτή η μεταξύ τους σχέσεις περιορίζονται στη προστασία και τη συντροφικότητα.
- Και τέλος στη Τέταρτη περίοδο της αναχώρησης, δεν υφίσταται πλέον θέμα συντροφικότητας. Ο μπάκτα αποσύρεται και επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στην πλήρη ανάπτυξη της σχέσης του με τον Θεό και την προετοιμασία του για την επιστροφή στο σπίτι του στο πνευματικό κόσμο.
Οι μαθητές της μπάκτι – γιόγκα ζουν μια ζωή απλή και πνευματικά υγιεινή, ακολουθώντας αυστηρά τη διδασκαλία των αγίων κειμένων. Καθημερινά επιδίδονται σε διάφορες δραστηριότητες, όπως π.χ. σε πνευματικές εκδηλώσεις, σε διαλέξεις, στη διανομή φαγητού, στο ψάλσιμο των αγίων ονομάτων του Θεού και σε φιλανθρωπικές πράξεις.
Χαρακτηριστικές ιδιότητες των βάρνα (πνευματικές κατηγορίες):
Είναι καιρός να αναφερθώ στις ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τις πνευματικές κατηγορίες των μπάκτι. Αυτές διαμορφώνονται με φυσικό τρόπο από τις επιλογές δραστηριότητας που ασκούνται στη κοινωνική δομή. Έτσι μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής τέσσερις κατηγορίες:
Οι Μπράμανα: Χαρακτηρίζονται από ηρεμία, αυτοκυριαρχία, ασκητισμό, αγνότητα, ανεκτικότητα, τιμιότητα, σοφία, γνώση και ευλάβεια.
Οι Ξάτρια: Χαρακτηρίζονται από ηρωισμό, δύναμη, αποφασιστικότητα, εφευρετικότητα, ανδρεία στη μάχη, γενναιοφροσύνη και την ικανότητα να διοικούν.
Οι Βαϊσια: Έχουν τη τάση να καλλιεργούν τη γη, να ασχολούνται με την κτηνοτροφία και το εμπόριο.
Και τέλος οι Σούντρα: Αισθάνονται ικανοποιημένοι στο να βοηθούν τις άλλες κατηγορίες προσφέροντας τη χειρονακτική τους εργασία.
Είναι λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε τώρα πως ο Ίδιος ο Θεός ξεχωρίζει και ορίζει το αγαπημένο του «παιδί»: Στη ΜΓ:Κεφ. 12 στίχος 13-14
«Εκείνος που δεν είναι φθονερός, αλλά συμπεριφέρεται προς όλους σαν καλός φίλος, που δε θεωρεί τον εαυτό του ιδιοκτήτη κανενός πράγματος, που είναι απαλλαγμένος από το λανθασμένο – εγώ, που παραμένει ανεπηρέαστος μπροστά στη χαρά και στη λύπη, εκείνος ο οποίος είναι διατεθειμένος να συγχωρεί, είναι πάντα ικανοποιημένος, αφιερώνεται με αποφασιστικότητα στην αφοσιωμένη υπηρεσία και εγκαταλείπει το νου του και την εξυπνάδα του σε μένα, αυτός Μου είναι πολύ αγαπητός».
Αναζητώντας να δούμε ποιες είναι οι ποιότητες, που χαρακτηρίζουν τις πράξεις μας και πως μας βοηθούν ή μας καθυστερούν στην πνευματική μας εξέλιξη, διακρίνουμε στην μπαγκαβαν-γκίτα τρεις ποιότητες:
Την Αγαθότητα: ΜΓ:Κεφ. 14 στίχος 5-6
Η Αγαθότητα «Φωτίζει το ζωντανό ον και το ελευθερώνει από τις συνέπειες όλων των αμαρτωλών πράξεων του. Αναπτύσσει τη γνώση και ταυτόχρονα δεσμεύεται από το αίσθημα ευτυχίας που προξενεί».
Το Πάθος: ΜΓ:Κεφ. 14 στίχος 7
Η ποιότητα του πάθους «Έγκειται σε διακαεί και χωρίς τέλος επιθυμίες, δεσμεύοντας την ενσαρκωμένη ψυχή στις υλικές πράξεις και τους καρπούς τους».
Και την Άγνοια: ΜΓ:Κεφ.14 στίχος 8
«Είναι αιτία πλάνης για όλα τα ζωντανά όντα. Τα ωθεί στην τρέλα, στην νωθρότητα και στον ύπνο, δεσμεύοντας την ενσαρκωμένη ψυχή!»
Στο σημείο αυτό ας δούμε πως καθορίζει ο Ίδιος ο Θεός στο Θεϊκό Τραγούδι, την Μπάγκαβαν-Γκίτα τα χαρακτηριστικά της Θεϊκής και Δαιμονικής φύσης:
Θεϊκή φύση: ΜΓ:Κεφ.16 στίχος 1-3
«Αφοβία, εξαγνισμός της ζωής, ανάπτυξη της πνευματικής γνώσης, ελεημοσύνη, αυτοκυριαρχία, εκτέλεση των θυσιών, μελέτη των Βεδών, ασκητισμός και απλότητα, μη βία, φιλαλήθεια, πραότητα, απάρνηση, γαλήνη, απέχθεια προς την κατάκριση, ευσπλαχνία, έλλειψη πλεονεξίας, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη και σταθερή αποφασιστικότητα, σθένος, επιείκεια, ηθική δύναμη, αγνότητα, έλλειψη φθόνου και δίψας για δόξα».
Ο πνευματικός μου δάσκαλος Σρίλα Πραπουπάντα, στα σχόλια του για τον όρο αμπιτζάτασια, επισημαίνει πως ο όρος αυτός καθορίζει τον άνθρωπο που έχει γεννηθεί με θεϊκές τάσεις και πνευματικά χαρακτηριστικά.
Για να γίνει αυτό πραγματικότητα μας λέει, πως το μωρό πρέπει να γεννηθεί μέσα σε πνευματική ατμόσφαιρα, που ονομάζεται γκαρμπάντανα – σαμσκάρα.
Γι’ αυτό όσοι ενδιαφέρονται να το επιτύχουν, σαν υποψήφιοι γονείς, ένα παιδί με πνευματικές ιδιότητες πρέπει να εφαρμόσουν τις δέκα αρχές της ανθρώπινης ζωής, που αναφέρονται στη πουράνα του Μάνου, προπάτορα του ανθρώπινου γένους. Οι αρχές αυτές αρχίζουν να εφαρμόζονται πριν τη σύλληψη, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι τη γέννηση του μωρού και φυσικά μετά την γέννησή του μέχρι την ηλικία των 25 ετών.
Όταν λοιπόν η σεξουαλική πράξη αποβλέπει στη γέννηση ενός τέτοιου ενάρετου μωρού, αυτό το μωρό αντιπροσωπεύει τον Ίδιο τον Κρίσνα και η σεξουαλική πράξη δεν καταδικάζεται από τις Βεδικές γραφές.
Αντίθετα η Σατανική φύση: ΜΓ:Κεφ. 16 στίχος 4
Χαρακτηρίζεται από «Θρασύτητα, υπερηφάνεια, οργή, αλαζονεία, σκληρότητα και αμάθεια».
Και η γέννηση ενός μωρού κάτω από τις ποιότητες αυτές, δεν μας εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για θεϊκές ιδιότητες και χαρακτηριστικά. Θέλοντας ο Θεός να μας προστατέψει από επιλογές, που δεν μας βοηθούν στη πορεία μας για τη καταστροφής μας, μας αναφέρει τους:
Τρεις δρόμους: ΜΓ:Κεφ. 16 στίχος 21
«Τρεις είναι οι δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτή την κόλαση: η σαρκική επιθυμία, η οργή και η απληστία».
Και φυσικά στο σημείο αυτό θα είναι καλό να μάθουμε ποιες μπορεί να είναι οι σχέσεις που μπορούμε να αναπτύξουμε με τον Θεό:
Πέντε σχέσεις που μπορούμε να αναπτύξουμε με το Θεό:
Παθητική, ουδέτερη (σάντα)
Υπηρέτη προς Κύριο (ντάσια)
Φιλίας (σάκξιαμ)
Γονιού προς παιδί (βατσάλυα)
Αγνής ερωτικής αγάπης (κάμα-πρέμα)
Η περιορισμένη από την ύλη ψυχή έχει λησμονήσει το ντάρμα της, το αρχικό και αιώνιο καθήκον. Γι’ αυτό ότι επιχειρεί να κάνει, έχει σαν αποτέλεσμα να τη δεσμεύει όλο και περισσότερο στα δίχτυα του κάρμα. Αγνοώντας το δρόμο της απελευθέρωσης της η ψυχή είναι υποχρεωμένη να μετεμψυχώνεται, να αλλάζει δηλαδή «ενδυμασία», σώμα σε κάθε μια από τις ζωές της και να υποστεί τις συνέπειες όλων των προηγούμενων πράξεων της.
Υπάρχουν όμως εννιά πράξεις: που μπορούν να μας απαλλάξουν από τα δίκτυα της ύλης και των μετενσαρκώσεων, βοηθώντας τη πνευματική μας εξέλιξη και να μας απαλλάξουν από τις δυσκολίες της καθημερινότητας μας πάνω στο πλανήτη. Αυτές οι πράξεις είναι οι παρακάτω και εύχομαι να υιοθετηθούν από τον καθένα μας και να επιτύχουμε σε αυτή την ζωή την απελευθέρωση από τα δεσμά της Ύλης.
Να ακούμε ότι αφορά τον Κύριο (σράβανα)
Να τον δοξολογούμε (κίρτανα)
Να τον θυμόμαστε (νίσκαλα)
Να προσφέρουμε υπηρεσία στα λωτοειδή πόδια του (μπάκτι)
Να τον λατρεύουμε
Να προσευχόμαστε σε Αυτόν
Να τον υπηρετούμε
Να γίνουμε φίλοι του Κυρίου (σάκξιαμ)
Και να προσφέρουμε τα πάντα στον Αυτόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου